In het zoetwatergedeelte van het Scheldestuarium en haar zijrievieren kun je aan de planten duidelijk zien dat daar nog getijden zijn. Deze zoetwaterschorren en -slikken zijn binnen Europa een zeer zeldzaam habitattype geworden. Op lagere plaatsen groeit het riet, en op hogere wilgen. De wilgenvloedbosjes of grienden staan bij springtij onder water. Dit groen trekt heel wat vogels aan, in de lente komt de blauwborst, de kleine en de grote karekiet nestelen in het riet. In de winter komen de wintertalingen overwinteren op de voedselrijke slikken.
zoetwaterschor-laurent-vand_700.jpg
Silicium reservoir
Schorren zijn opslagplaatsen voor slicium, dat ook wel kiezelzuur wordt genoemd. Diatomeeën heten niet voor niets kiezelwieren: ze gebruiken silicium voor de bouw van hun skelet. Als de voorraad opgelost silicium uitgeput raakt door een sterke groei van die diatomeeën, ontstaat er een transport van opgelost silicium van de zoetwaterschorren naar de rivier. Een tekort aan silicium zou betekenen dat de kiezelwieren in aantal afnemen. Aangezien kiezelwieren op het menu staan van vele hogere dieren zou de voedselketen van de Schelde dus sterk verarmen als de schorren geen silicium konden leveren.
Vlaams Instituut voor de Zee | InnovOcean site | Jacobsenstraat 1, 8400 OOSTENDE, België
Tel. nr +32 (0)59 34 21 30 | e-mail: info@vliz.be | BTW BE 0466.279.196 | privacy en cookiebeleid
