Wadvisserij

In de Waddenzee bestaan de volgende vormen van visserij:- garnalenvisserij- mosselzaadvisserij en mosselcultuur- handmatige kokkelvisserij- zetten van fuiken en schietfuiken (paling, spiering en krab)- visserij met staandwant, staande netten met grote mazen waarin de vis blijft steken. Hierbij gaat het om harder en zeebaars.- zegenvisserij, een lang net dat rond een school wordt gevaren en binnengehaald. Hierbij gaat het om harder en zeebaars.- ankerkuil, een trechtervormig net dat naast een voor anker liggend schip op de stroom ligt. Hierbij gaat het om paling, spiering en sprot.- hoekwant, geaasde lijnen. Hierbij gaat het om schar, bot, zeebaars en paling.- weervisserij, lange schuttingen van netwerk of takken in een V-vorm in de ebstroom. Hierbij gaat het om platvis en harder.

Garnalen worden langs de Noordzeekust en in de Waddenzee gevangen. De meeste worden aan boord gekookt, aan land ingevroren, naar Marokko vervoerd, daar in grote fabrieken ontdooid en door vrouwen gepeld, dan weer ingevroren, teruggetransporteerd en in de handel gebracht. Het gaat per jaar om circa 15 miljoen kilo. De garnalenvisserij in de Waddenzee nam toe in omvang toen de vissers minder kabeljauw in de Nederlandse kustwateren konden vangen en overschakelden op de garnalenvangst. Van de op de visafslagen aangevoerde garnalen is ruim de helft afkomstig uit de Waddenzee.

Hengelen in de kustwateren is populair. Veel visliefhebbers gaan een dagje mee op een kotter of staan langs het water naar hun dobber te turen. In het waddengebied bestaat de vangst vooral uit bot. Hoewel de hengelsport een bezigheid is voor amateurs, wordt er toch veel geld aan verdiend. De omzet van verkopers van wadpieren als aas is jaarlijks meer dan tien miljoen euro. Voormalige vissers verdienen hun brood aan hengelsporters doordat ze hun boot ter beschikking stellen voor een dagje vissen op de Waddenzee of de Noordzee. De jaaromzet van deze branche ligt tussen 7 tot 18 miljoen euro. Vanuit Den Oever en Harlingen vertrekken de meeste waddenvissers.