Garnalenvisserij

Tot 1995 waren er weinig ganalen te vangen langs de kust en de in de Waddenzee. Daarna stegen de vangsten explosief. De vissers brachten zo veel garnalen aan land dat de prijzen daalden tot onder de kostprijs. Sinds die tijd worstelen de garnalenvissers regelmatig met de vraag hoe de aanvoer te beperken zodat de garnalenvisserij lonend blijft.

Al sinds 2009 zijn vertegenwoordigers van de Nederlandse garnalensector in overleg met de MSC-organisatie om tot certificering voor de Nederlandse garnaal te komen. Dat traject loopt vooral vast op het struikelpunt van het bestandsbeheer. Een visserij krijgt het keurmerk als de sector kan aantonen dat de natuurlijke bestandsomvang bewaakt en op peil gehouden wordt. Voor gequoteerde vissoorten is dat geen probleem: die worden jaarlijks via wetenschappelijke surveys gemonitord, en zo nodig neemt de overheid vangstbeperkende maatregelen. Maar voor garnalen ligt dat heel anders. De garnalenstand wordt niet jaarlijks wetenschappelijk in kaart gebracht en er zijn geen overheidregels voor vangstbeperking. Bovendien fluctueert de garnalenstand enorm door factoren die niets met de visserij te maken hebben. Onderlinge vangstbeperkende afspraken, die de vissers in jaren met grote aanvoer maar al te graag zouden maken, zijn bij de wet verboden. Kortom, het MSC-traject voor de Nederlandse garnaal is een bijzonder moeizaam pad. De sector heeft nu de hoop gevestigd op een ander keurmerk.

Ondernemende garnalenvissers en andere betrokkenen zijn hard op zoek naar vernieuwingen die goed zijn voor de visser, de natuur en de consument.Veel garnalenvissers gebruiken al een pulstuig. Dit systeem, waarbij de garnalen met stroomstootjes worden opgeschrikt, werkt met veel minder klossen in de pees, zodat de invloed op de zeebodem minder is.Een andere vernieuwing is de 'brievenbus', een grofmazig ontsnappingsluik in het net waardoor de bijvangst wordt beperkt.Ook de garnalenverwerking staat niet stil. Op Texel en in Lauwersoog staan pelmachines. De garnalen die hier gepeld worden zijn veel verser en smakelijker dan de garnalen die de lange reis naar de pelateliers in Marokko hebben gemaakt.