Zoetwaterborstelwormen zijn een paar millimeter tot 15 centimeter lang en leven in de modderige bodem van zoete wateren. Ze eten organisch materiaal, algen en bacteriën. Ze hebben twee rijen borstels op de buik en twee rijen op de rug, waarmee ze zich schrap kunnen zetten bij het kruipen. De wormen gebruiken hun huid om zuurstof uit het water te halen. De bekende worm Tubifex bijvoorbeeld zit met z'n kop in de grond om te eten, terwijl hij met zijn achterlijf door water kronkelt om te ademen.
Namen
la
Tubifex spp.
nl
slingerworm
en
sludge worm
fr
tubifex
de
gemeiner Schlammröhrenwurm
meer namen
Kenmerken
afmetingen
tot 15 centimeter, meestal veel kleiner
kleur
roodachtig
voedsel
organisch afval, algen, bacteriën
bedreigingen
vissen, bloedzuigers en andere waterdieren
voortplanting
geslachtelijk
Aquariumvoer
Een bekende zoetwaterborstelworm is Tubifex (of bloedworm) die veel als visvoer voor aquariumvissen gebruikt wordt. Deze worm komt veel voor in sterk vervuild water. De wormen zien rood van het bloedpigment hemoglobine dat veel zuurstof kan binden. Zo kunnen de wormen onder vaak heel zuurstofarme omstandigheden blijven leven. Vroeger kon je in vervuild water meer dan 100.000 wormen per vierkante meter aantreffen. Door het zuurstofgebrek waren er weinig vissen om de wormen op te eten. Door de zuivering van rioolwater is het water schoner geworden. Gevolg: meer vissen en dus minder zoetwaterborstelwormen.
Verspreiding en habitat
Bodems van sloten, meren en rivieren, langs alle kusten van de Noordzee.
