Rivierprik

Halverwege de vorige eeuw ging het erg slecht met de rivierprikken in Nederland. Gelukkig lijkt het er nu op dat het nu in ons land weer beter gaat met deze bijzondere soort. Ze staan op Rode Lijst van bedreigde diersoorten en vallen onder de Habitatrichtlijn, wat inhoudt dat de Nederlandse regering speciale beschermingszones voor rivierprikken moet aanwijzen.

Het is een hele klus voor rivierprikken om jongen te kunnen krijgen. Daarvoor moeten ze vanuit de Waddenzee naar rivieren en beken in het binnenland zien te zwemmen. Ze passeren dan meerdere sluizen en kanalen en dat valt niet altijd mee. Het ging lange tijd erg slecht met deze visachtige parasiet. Onderzoekers van IMARES hebben nu ontdekt dat als de rivierprikken het Gasterense Diepje weten te bereiken, ze er ook met succes paaien. Hoe meer volwassen prikken er aankomen, hoe meer larven er gevonden worden. Het Gasterense Diepje is een zijstroompje van de Drenthsche Aa. De laatste jaren heeft Waterschap Hunze en Aa’s in dit gebied veel gedaan om de hindernissen voor trekkende vissen weg te nemen. Het zijstroompje is een van de weinige plekken in Nederland waar rivierprikken paaien. De larven blijven nog drie jaar in de bodem in de omgeving van het paaigebied leven. Daarna treken ze naar zee om nog een paar jaar door te groeien tot ze volwassen zijn.

Rivierprikken komen voor langs alle kusten van het Noordelijk Halfrond en dus ook in de Noord- en Oostzee. Voor rivierprikken is het belangrijk dat ze van zoet naar zout water kunnen trekken en omgekeerd. In Nederland komen de prikken voor in rivieren en beken. Op de foto zie je een rivierprik die gevangen is in de Eemshaven.