Zwavel

SO2 is een van de stoffen die een rol spelen in de verzuring. Veel plantensoorten krijgen problemen als ze worden blootgesteld aan te veel verzurende stoffen. Vooral korstmossen zijn bijzonder gevoelig voor verzuring. Rond 1985 was het groot alarm rond de zure regen. Als gevolg daarvan werd de uitstoot van zwavel door de industrie en het wegverkeer voortvarend aangepakt. De uitstoot door de zeescheepvaart is daarbij achtergebleven, zodat het aandeel van de scheepvaart in de SO2-uitstoot veel groter is geworden.

De SO2-uitstoot wordt veroorzaakt door de zwavel in de scheepsbrandstof, de bunkerolie die schepen verstoken. De zwavelgehaltes in bunkerolie wisselen aanzienlijk, van 1 tot 4,5 %. Zwavelarme bunkerolie is duurder dan zwavelhoudende. Wat betreft de productietechniek kan de scheepvaart, in elk geval de binnenvaart, redelijk snel zwavelvrij worden. Naast ontzwavelen kan dit worden bereikt door meer biobrandstof en olie uit steenkool en aardgas aan de gasolie toe te voegen.In Annex VI van het Marpol-verdrag worden onder meer normen gesteld voor de maximale zwavelgehalte van scheepsbrandstof. Wereldwijd is dat voor SOx 4,5%, maar in gebieden waar de noodzaak om de zwaveluitstoot terug te dringen hoog is mag een schip alleen op bunkerolie met hooguit 1,5% zwavel varen, of met een uitlaat die is voorzien van een ontzwavelingsinstallatie. Sinds 2007 geldt dat voor de Noordzee.