Vleermuizen aan de kust en op zee

Vleermuizen slapen het meeste van alle zoogdieren. In de zomer slapen ze overdag. Ze huizen dan in hun zomerverblijven. In de winter verhuizen ze naar speciale winterverblijven. Dit zijn meestal gebouwen, bunkers, ijskelders, groeven of boomholtes. Daar houden ze een winterslaap.

Aan de kust komen minder soorten vleermuizen voor dan in het binnenland. Op de waddeneilanden leven de dwergvleermuis, de ruige dwergvleermuis en de laatvlieger. Langs de kust komen verder de meervleermuis, watervleermuis, baardvleermuis, grootoorvleermuis en franjestaart voor.

Vleermuizen krijgen niet zo vaak jonkies. Als het slecht is gegaan met een soort duurt het herstel dus vaan erg lang.  Ze zijn gevoelig voor milieuvervuiling en veranderingen in het landschap. Ze hebben hun jachtroutes langs bosranden en bomenrijen, en als die veranderen kunnen ze de weg niet meer vinden. Alle vleermuizen in Nederland zijn beschermd, en veel soorten staan op de Rode Lijst van bedreigde zoogdieren.

Laatvliegers (Eptesicus serotinus) zijn grote vleermuizen. Ze heten laatvlieger omdat ze later op de avond uitvliegen dan een andere grote vleermuis waarmee ze weleens verward worden, de rosse vleermuis oftewel vroegvlieger. Je kunt laatvliegers in de schemering zien vliegen rond lantarenpalen, langs bosranden en boven water, op jacht naar allerlei insecten. Overdag zijn de vleermuizen in gebouwen te vinden; in spouwmuren, onder dakpannen, achter beschot en op zolders. Daar overwinteren ze ook. Ze vliegen zelden verder dan drie kilometer van hun slaapplaats. De laatvlieger is soms besmet met het rabiesvirus (hondsdolheid). Een zeer gevaarlijke ziekte, ook voor mensen. Pak ze daarom nooit met je blote hand als je er een vindt, maar zet er een doosje of een blik overheen (zoals je ook een spin vangt). Schuif er dan een kaartje onderdoor, zodat je de vleermuis naar een opvangadres kunt brengen.