De kleine roofvogel die al vliegend in de lucht stil staat ('bidt') is een torenvalk. Het is de muizenjager bij uitstek. Hij speurt al biddend de grond af, meestal zoekt hij niet naar de muis zelf maar naar het urinespoor. Torenvlaken kunnen namelijk ultraviolette kleuren zien, die in urine zitten. Zo kunnen ze zelfs de best verstopte muis vinden. Ze broeden graag in grote nestkasten, die speciaal voor torenvalken worden gemaakt.
meer namen
Van de grond eten
De meeste valken vangen hun prooi in de lucht. Alleen de torenvalk pakt zijn slachtoffer op de grond: zijn voedsel bestaat dan ook voor meer dan 80% uit veldmuizen. Wanneer daar een tekort aan is, eet de torenvalk ook wel andere (woel)muizensoorten, andere vogels en grote insecten zoals mestkevers. Ze hebben ongeveer 4-8 muizen per dag nodig. Torenvalken bergen een gevangen prooi dan ook wel eens op, voor moeilijkere tijden.
pcd01037-torenvalk-sw.jpg
Bescherming
- Signalering: Network Ecologische Monitoring
- Beleid: soort van doelsoortenlijst
- Nationale wetgeving: Flora- en Faunawet
- Europa: CITES
- Internationaal: Bern-Conventie, Bonn-Conventie
Hoe een valk een muis vangt
Een torenvalk kan op twee manieren op zoek gaan naar een prooi. De meest toegepaste methode is bidden: de vogel vliegt dan precies zo snel tegen de wind in dat hij boven de grond stil blijft staan. Wanneer hij een prooi ziet, laat hij zich uit de lucht vallen en stort zich op het slachtoffer. Deze methode kost veel energie, maar levert ook veel op; één muis per half uur. De lange staart komt bij deze manier van jagen goed van pas. De staart remt tijdens de laatste seconden van de val de snelheid. Wanneer dit niet zou gebeuren zou de vogel zich te pletter vallen.Een andere methode is 'zitten op een paaltje en wachten tot iets in de buurt komt'. Gemiddeld duurt het dan 5 uur voordat de torenvalk een muis te pakken heeft. Een voordeel is dat deze methode weinig energie kost. Wanneer een torenvalk veel energie heeft, zal hij voor het bidden kiezen, maar als het koud is en hij veel energie in lichaamswarmte moet steken, kiest de vogel vaak voor de energie-zuinige methode.
