Witte boormossel
Verspreiding en habitat
De witte boormossel is een typische soort voor de kustwateren. Ze komen tot enkele tientallen meters diepte voor, ingeboord in hout, veen en zachte kalksteen. Zo zijn ze aan de Belgische en Nederlandse Noordzee te vinden in de veenbanken die net voor de kust liggen. Daar zit de witte boormossel vaak samen met verwante soorten boormossels, zowel inheemse (ruwe boormossel, kleine boormossel) als niet-inheemse soorten (Amerikaanse boormossel).
Witte boormossels leven zo goed als altijd in kolonies, soms in hoge aantallen bij elkaar. Deze soort is te vinden van Noord-Noorwegen tot Marokko, maar ook in de Baltische Zee, de Middellandse Zee en de Zwarte Zee.
verz.jpg
Herkenning
De langwerpige, ovale schelpen zijn dun en zeer breekbaar. Je houdt ze in je jaszak niet lang intact. De schelp is over de het hele oppervlak ruw. Over het schelpoppervlak loopt een traliewerk van horizontale en verticale ribbels. Daar waar de ribbels kruisen staan korte, stompe stekeltjes.
De witte boormossel lijkt qua afmetingen en vorm sterk op de Amerikaanse boormossel (terwijl de ruwe boormossel veel groter en plomper uitvalt). Hoe kun je ze onderscheiden? De witte boormossel is over het algemeen helderwit van kleur, terwijl de Amerikaanse boormossel crèmekleurig tot geel is. Dat de witte boormossel een omgeslagen rand heeft nabij de top, is evenwel het beste kenmerk om ze te onderscheiden van zijn Amerikaanse tegenhanger en is gemakkelijk te zien. In geval je een volledig intacte of levende witte boormossel treft, moet je zeker ook letten op het derde schelpdeeltje, dat als een afdekkapje over het slot heen zit, en zo het zachte weefsel beschermt. Dit derde schelpdeeltje is afwezig bij de Amerikaanse boormossel. Verder is bij de witte boormossel (de ruwe boormossel heeft het ook) aan de binnenkant van de schelphelften een naaldachtig uitsteeksel te vinden, de ‘apofyse’. Het is een soort slotje dat – zolang het diertje leeft – de andere schelphelft vastklemt om te voorkomen dat de twee schelphelften loskomen.
Strandvondsten-77-Witte-boormossel_Misjel-Decleer_1200.jpg
Levenswijze
Net als andere boormossels, is de witte boormossel in staat gaten te boren in veen, hout en zachte kalksteen. Het uitgeboorde ‘bouwafval’ wordt weer uitgescheiden. Het boren gebeurt met behulp van de raspachtige stekeltjes op zijn schelp. Boormossels nemen hun intrek in de geboorde gaten tot ongeveer 15 centimeter diep, en van daaruit filteren zij plankton uit het water met de uitgestoken sifo’s.
De witte boormossel wordt zo’n 3 à 4 jaar, en leeft in kolonies. Ze zijn geslachtsrijp na 1 tot 2 jaar. Tussen juni en september zetten de wijfjes hun eitjes af, en laten de mannetjes hun zaad los, dit alles zonder ooit hun geboorde gat te verlaten.
In tegenstelling tot paalwormen vormen boormosselen geen groot gevaar voor constructies zoals houten stijgers of dijken.
aaron.png
Een soort in nauwe schoentjes?
Er wordt vaak gesteld dat de witte boormossel zou lijden onder de aanwezigheid van de exotische Amerikaanse boormossel. Daar is echter geen wetenschappelijk bewijs hiervoor. Op sommige plaatsen, zoals aan de Noordzeekust in Zuid-Nederland, werd tussen 1978-2010 zelfs een toename in het aantal aangespoelde exemplaren witte boormossels opgemerkt.
