Krabbezakje

Het leven van een krabbenzakje zou goed passen in een griezelige film over buitenaardse wezens. Het krabbenzakje begint zijn leven als zwemmende larf. Zodra een vrouwtjeslarf een krab ruikt, gaat ze erop af en zoekt een zacht plekje op het lichaam van de krab. Ze gaat via dit zachte plekje het lichaam van de krab binnen en kruipt diep het lichaam in. Uiteindelijk zit ze aan de onderkant van de krab, waar ze kan gaan groeien. Het krabbenzakje ontwikkelt allerlei tentakels die door het hele lichaam van de krab beginnen te lopen, soms zelfs om de ogen heen. Onderin vormt zich een krabbenzak (zie foto), dat precies op de plek zit waar de krab normaal gesproken haar eitjes zou dragen. De krab weet niet dat dit balletje eigenlijk het krabbenzakje is, maar denkt ook dat haar eitjes zijn. Ze verzorgt het krabbenzakje daarom met net zo veel liefde als dat ze normaal haar eitjes zou verzorgen, en dat is voor de parasiet natuurlijk mooi meegenomen. Het vrouwelijke krabbenzakje zit comfortabel in de krab, nu moet ze alleen nog een partner vinden en eitjes leggen. Als een mannelijk krabbenzakje een vrouwtje vindt dat een lekker plekje in een krab heeft gevonden, dan gaat hij op zijn beurt bij het vrouwelijke krabbenzakje naar binnen, via een speciale opening. Hij blijft de rest van zijn leven in zijn echtgenote wonen, terwijl zij in de krab woont. Hij bevrucht regelmatig de eicellen van het vrouwtje, en elke week worden er weer nieuwe krabbenzaklarven geboren. Zo kan een hele krabbenpopulatie met deze parasiet besmet raken.

Het krabbenzakje verandert ook het gedrag van een krab. Besmette krabben kunnen niet meer vervellen en afgebroken ledematen groeien niet meer aan. Besmette krabben zijn alleen nog maar bezig met eten. Het krabbenzakje leeft van voedingsstoffen die door de krab opgenomen zijn, waardoor de krab steeds meer moet eten om zelf genoeg energie te hebben. Een vrouwtjeskrab verzorgt het krabbenzakje alsof het haar eigen eitjes zijn. Mannelijke krabben die besmet zijn gaan zich nog onnatuurlijker gedragen. Hun lichaam gaat op dat van een vrouwtje lijken, zodat het krabbenzakje er beter in past. Daarnaast gaan ze typisch vrouwtjesgedrag vertonen. Ze zorgen voor het krabbenzakje alsof het hun eitjes zijn, terwijl mannetjeskrabben uiteraard helemaal geen eitjes kunnen leggen.