Wurster kust

De naam van het Land Wursten heeft niks met worst te maken, maar is afkomstig van de Wurten of Warften: de Noord-Duitse benaming voor terpen. De eerste bewoners bouwden hun huizen op terpen. De oudste terpen zijn zo'n 2000 jaar geleden gebouwd en hebben een grote cultuurhistorische waarde. De terpen zijn in de loop der eeuwen steeds weer opgehoogd. Bij opgravingen, bijvoorbeeld op de Feddersen Wierde, zijn de overblijfselen van vroegere nederzettingen laag voor laag over elkaar heen liggend gevonden.

In de 11e of 12e eeuw werd de eerste dijk aangelegd. Door de aangroei van het buitendijkse gebied, noordelijk van de knik in de kust bij Solthörn, konden de mensen verder zeewaarts dijken aanleggen. In dit kustgebied liggen 7 achter elkaar gelegen slaperdijken. Dat zijn zeedijken die landinwaarts zijn komen te liggen als gevolg van kustuitbreiding. De huidige zeedijk stamt uit 1625. Hij werd telkens weer doorbroken tijdens stormvloeden, en daarna weer versterkt. Tegenwoordig is de dijk 9 meter hoog.

De Wursterkust bestaat uit kwelders en polders. Een deel van de kwelders wordt niet beweid, die zijn in natuurlijke staat. Door het zoete water van de Weser is het water hier brak, en dat is te zien aan de kwelders. Er staat veel riet op!

Het Wuster wad is een stuk wad, tussen de Weser en de Elbe, waar geen eiland voor ligt. De zandige randen van deze wadplaat, Knechtsand en Eversand, zijn belangrijke rustplaatsen voor vogels en zeehonden. Hier ruien duizenden eidereenden en bergeenden.

Tussen de dorpen Sahlenburg en Duhnen ligt een klifkust met duinen. Hier groeit tot aan de zee kraaiheide en brem, en er staan bijzondere eikenhakhoutbosjes.