Stekelrog

Stekelroggen danken hun naam aan de vele stekels op hun rug en staart. Toch zijn ze ongevaarlijk, de stekels zijn niet giftig. Om aan eten te komen, verstoppen ze zich onder een laagje zand van de zeebodem. Samen met de stippen op hun rug zorgt dat er voor dat ze goed gecamoufleerd zijn. Als er wormen, kreeftachtigen, zeeslakken of kleine bodemvissen voorbij zwemmen, vangen ze die vanuit een hinderlaag. Stekelroggen hebben rijen met sterke, botte tanden. Wanneer er een tand versleten is komt de volgende in de rij naar voren. Volwassen stekelroggen hebben wel 36 tot 44 rijen tanden.
Namen 
la
Raja clavata
nl
stekelrog
en
thornback ray
fr
raie bouclée
de
Nagelrochen
meer namen
Kenmerken 
afmetingen
maximaal 1 meter
gewicht
maximaal 18 kilogram
kleur
geelbruin met onregelmatige donkere en lichte vlekken
leeftijd
maximaal 15 jaar
voedsel
wormen, kleine kreeftachtigen, kleine zeeslakken en kleine bodemvissen
vijanden
bodemvisserij
voortplanting
eileggend met inwendige bevruchting; aantal: 52-170 eieren per jaar

Zie ook

Voortplanting

Vrouwelijke stekelroggen worden geslachtsrijp tussen de 9 en 12 jaar, mannelijke tussen de 7 en 12 jaar. Dit betekent dat er een grote kans is dat een stekelrog wordt gevangen (tijdens de visserij op platvis, met de boomkor) voordat hij of zij zich heeft kunnen voortplanten. De eieren worden in het voorjaar gelegd. Na 4 tot 5 maanden barst de smalle kant tussen de uitsteeksels open, waarna het amper 12 centimeter lange stekelrogje uit het ei kruipt. De uitsteeksels zorgen voor de bevestiging van het eikapsel en de zuurstofvoorziening van het embryo.

Verspreiding en leefgebied

Stekelroggen zag je vroeger regelmatig in de Noordzee, ook langs de kust en in de Waddenzee. Rond 1900 was de stekelrog de meest voorkomende roggensoort in de zuidelijke Noordzee. In die tijd werd er vanuit Den Helder zelfs gericht gevist op stekelrog. Rond 1960 verdween de rog uit de Waddenzee en het Nederlandse deel van de Noordzee en tegen 1970 uit de Zeeuwse delta en de kustwateren. Tegenwoordig zijn ze nauwelijks meer te vinden in de kustwateren en getijdengebieden. Het lijkt erop dat de stekelrog zich meer gaat vestigen op de (zuidelijke) stenenrijke delen van de zeebodem, waar men niet of nauwelijks vist op andere bodemvis. Aan de Engelse kant van de Noordzee komen stekelroggen nog wel voor.

kaart-stekelrog.jpg

Verspreiding stekelrog | © Ecomare, Sherri Huwer
© Ecomare, Sherri Huwer

Links

Bovenliggende categorieën

CC-BY-NC, Ecomare 2017 - Laatst bijgewerkt: 2014.04.15
Mediagalerij

Stekelrog met camouflage | © Ecomare