Oudeschild

Oudeschild, of 'Skil' zoals de bewoners het dorp noemen, heeft een spannende geschiedenis. De kapiteins van de koopvaardijvloot en de commandeurs van de zeilende marine legden in de zeventiende eeuw hun grote zeilschepen voor de kust van Oudeschild, op de rede van Texel, voor anker. Ze wachtten daar op een gunstige wind om vaak lange reizen te beginnen. Om oorlog te voeren, handel te drijven of op ontdekkingsreis te gaan. Oudeschild heette toen nog ’t Schilt. Via de skilsloot werden tonnetjes ijzerhoudend water van onder de Hoge Berg naar de rede vervoerd. Dit water was erg gewild omdat het zo lang houdbaar was. Later bouwde men in verband met de drukte een tweede dorp, iets noordelijker langs de waddendijk: Nieuweschild. Dit dorp is later weer afgebroken. Sindsdien heet het oorspronkelijke dorp Oudeschild.

Het gereedkomen van het Noordzeekanaal en het instellen van een Rijksloodsdienst in het midden van de negentiende eeuw veroorzaakten een achteruitgang van het dorp Oudeschild en leidden tot het totale verval van Nieuweschild. Korte tijd later werden vrijwel alle huizen van Nieuweschild afgebroken. Veel voormalige loodsen vertrokken naar Den Helder en anderen werden weer visser van beroep. Omdat de concurrentie voor de loodsen altijd groot was, hadden velen de visserij al als tweede bestaansbron benut.