Natuur op Terschelling

Voor de aanplant van bomen was het gebied van het tegenwoordige Formerumer Bos een vochtige duinvallei met dophei. Door een sloten- en greppelstelsel is het gebied eerst flink ontwaterd. In 1919 is begonnen met de aanplant van een gemengd naaldhout/loofhout bos, volgens de Terschellinger boomplantmethode. Naast Oostenrijkse en Corsicaanse dennen kwamen er ook veel zomereikjes. Er staan in het Formerumer Bos nog meer boomsoorten: berk, beuk, witte abeel en op de duintoppen de zeeden met zijn grote kegels. Op een proefveldje voor het uitproberen van boomsoorten staan nog Amerikaanse hemlocksparren en hulstbomen.

Ten noordwesten van het dorp West-Terschelling ligt in de bossen het duinmeertje Doodemanskisten. Het is zo'n 300 meter lang en 100 meter breed. Tegenwoordig ligt het meertje aan de rand van het dorp, waardoor het wel erg gemakkelijk bereikbaar en te vinden is. Samen met het vroegere boswachtershuisje is het nog een fraai plekje in de bossen.

Bij een bezoek aan Doodemanskisten wordt u verwelkomd door een grote horde eenden. Midden in het meertje liggen twee eilandjes. 's Winters met ijs is het er schilderachtig. Dan is het duinmeertje het domein van ijsclub Noordpool van West-Terschelling.

Eerst komt de zee, met direct daaraan grenzend het op één-na-breedste strand van West-Europa. Doorlopend kom je in de betrekkelijk jonge gele duinen, met erachter de wat oudere grijze duinen. In dit laatste, uitgestrekte, duingebied zijn hier en daar bossen aangeplant. Dan is er de overgang naar het elzensingelgebied, een onderdeel van de polder. Het grenst aan de open polder. De grens van de open polder wordt gevormd door de waddendijk. Erachter ligt het uitgestrekte waddengebied.

Op het betrekkelijk kleine oppervlak van Terschelling vind je negen verschillende biotopen, met ertussen talloze overgangsgebiedjes. Samen vormen ze de groeiplaats en woonplaats van een buitengewoon rijke flora en fauna. In 2006 werden er meer dan zevenhonderd plantensoorten gevonden, waarvan honderd kwetsbare. Van sommige planten werden er miljoenen aangetroffen terwijl ze in de rest van Nederland juist zeldzaam zijn. Sinds 2013 is Terschelling de meest noordelijke groeiplaats van de bijenorchis, één van de veertien orchideeënsoorten die hier voorkomen. Ook zijn er op het eiland heel veel vlinders. Twaalfhonderd soorten vlinders, nachtvlinders en motjes zijn er gevonden.