Borkum

De stad Borkum ligt op de westkant van het eiland, Westland genoemd. Het Ostland is sinds 1752 bewoond. Westland en Ostland waren toen nog twee gescheiden eilanden. Door de bouw van de Hindenburg-Dam en de daarop volgende vorming van nieuwe duinen tussen beide eilanden kwamen beide eilanden in 1860 aan elkaar vast te zitten. Vanaf toen was Borkum één geheel.

Borkum is vanuit de Eemshaven en vanuit Emden te bereiken. De boottocht vanuit Emden duurt ongeveer 2,5 uur, onafhankelijk van het getij. De catamaran-veerboot, die sinds 1989 in de vaart is, doet er 1 uur over. De vaartocht vanuit de Eemshaven duurt ongeveer 50 minuten.
Je mag autorijden op Borkum maar het is niet aan te bevelen de auto mee naar het eiland te nemen. In het hoogseizoen moet je vooraf een parkeerplaats en een plaats op de boot reserveren. In het algemeen is het beter om de auto op een bewaakte en gedeeltelijk overdekte parkeerplaats aan de vaste wal te laten staan.

Aan de zuidkant van Borkum liggen rietmoerassen, berkenbosjes en kwelders. Het is een natuurgebied, dat bij het Nationaal Park Niedersächsisches Wattenmeer hoort.  Aan de noordoostkant van het eiland ligt een duingebied, dat voor een deel kunstmatig is ontstaan. Hier is de ondergrondse zoetwatervoorraad van het eiland. De Tüskendörsee is een gegraven meertje, waar wulpen en watersnippen broeden. Aan de oostpunt zijn jonge duintjes. Hier rusten vaak zeehonden.

In de Romeinse tijd heette Borkum 'Burchana'. Het was veel groter dan nu, en vormde samen met het huidige Juist en Memmert één eiland. Vanouds is het een belangrijke ankerplaats geweest. Vanaf Borkum startten de Friezen kruistochten. In de tijd van de Hanzesteden profiteerde Borkum van de rijke stad Emden, die vlakbij lag. In de 18e eeuw gingen veel Borkumers ter walvisvaart.

Borkum heeft twee vuurtorens, een oude en een nieuwe. De oude heeft ook als kerktoren dienstgedaan. Beide zijn te bezoeken. Het Heimatmuseum Dykhus ligt op een terpje. Hier is een rijke collectie over de natuur en de geschiedenis van het eiland. Het oude lichtschip Borkum is nu een bezoekerscentrum voor het Nationaal Park Niedersächsisches Wattenmeer en een scheepvaartmuseum.  

Het toerisme kwam op Borkum al in de 19e eeuw op gang. In het begin konden de plat pratende eilanders en de hoogduits sprekende gasten elkaar helemaal niet verstaan. Later ging dat beter. Sinds 1888 loopt er een spoorlijntje van de veerboot naar het dorp.